Jezusa ukrytego

1. Jezusa ukrytego mam w Sakramencie czcić,
    Wszystko oddać dla Niego, Jego miłością żyć!
    On się nam daje cały, z nami zamieszkał tu;
    Dla Jego Boskiej chwały, życie poświęćmy Mu.
    Wiarą ukorzyć trzeba zmysły i rozum swój,
    Bo tu już nie ma chleba, to Bóg, to Jezus mój!

2. Tu Mu ciągle Hosanna! śpiewa anielski chór,
    A ta cześć nieustanna, to dla nas biednych wzór.
    Dzielić z nami wygnanie, Jego rozkosze są:
    Niechże z Nim przebywanie będzie radością mą!
    On wie co udręczenie, On zna, co smutku łzy;
    Powiem Mu swe cierpienie, bo serce z bólu drży.

3. O niebo mojej duszy, najsłodszy Jezu mój,
    Dla mnie wśród ziemskiej suszy, Tyś szczęścia pełen zdrój.
    Tyś w Wieczerniku siebie raz tylko uczniom dał,
    W ołtarzuś się, jak w niebie powszechnym chlebem stał.
    Chciałbym tu być aniołem, co śpiewa ciągle cześć,
    Z rozpromienionym czołem Tobie swe serce nieść.